Αλκαλικές Μπαταρίες
Το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, παρόλο που οι μπαταρίες βρίσκονταν στα περισσότερα νοικοκυριά, είχαν μικρή αυτονομία. Αυτό το πρόβλημα λύθηκε από τον Καναδό χημικό μηχανικό Λιούις Ουρί, ο οποίος εργαζόταν για την Eveready (σημερινή Energizer).
Ο Ουρί δημιούργησε αλκαλικές μπαταρίες από ψευδάργυρο και διοξείδιο του μαγγανίου. Αυτές οι μπαταρίες ήταν μικρές, οικονομικές, και είχαν μεγάλη διάρκεια ζωής, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσουν στην αγορά όταν κυκλοφορήσαν το 1959, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για μια νέα εποχή στην κατανάλωση ηλεκτρονικών συσκευών.
Μπαταρίες Ιόντων Λιθίου
Το Νόμπελ Χημείας 2019 απονεμήθηκε στους Τζον Γκούντιναφ, Στάνλεϊ Γουίτινχαμ, και Ακίρα Γιοσίνο για τις συνεισφορές τους στην δημιουργία της μπαταρίας ιόντων λιθίου.
Η πετρελαϊκή κρίση της δεκαετία του 1970 οδήγησε σε μεγάλες επενδύσεις στον ενεργειακό τομέα. Ο Γουίτινχαμ, εργαζόμενος για την Exxon, ξεκίνησε να κατασκευάζει μια επαναφορτιζόμενη μπαταρία λιθίου. Αν και είχε μεγάλη ισχύ, είχε τη τάση να εκρήγνυται, καθιστώντας την επικίνδυνη.
Πλέον χρησιμοποιείται σε φορητούς υπολογιστές, κινητά, και αυτοκίνητα, καθώς και για την αποθήκευση ενέργειας που παράγεται από ηλιακούς συλλέκτες και ανεμογεννήτριες.
Αφού οι τιμές του πετρελαίου είχαν πέσει τη δεκαετία του 1980, η Exxon διέκοψε τη χρηματοδότηση του έργου. Ωστόσο, ο Γκούντιναφ, και αργότερα ο Γιοσίνο, συνέχισαν να αναπτύσσουν την τεχνολογία. Ο Γκούντιναφ κατάφερε να διπλασιάσει το ηλεκτρικό δυναμικό της μπαταρίας και ο Γιοσίνο αντικατέστησε το καθαρό λίθιο με ιόντα λιθίου. Η μπαταρία τελικά κυκλοφόρησε στην αγορά το 1991.
Πρωτογενείς Μπαταρίες
Οι περισσότερες πρωτογενείς μπαταρίες είναι κυλινδρικές, επίπεδες, ή κομβιόσχημες με χωρητικότητα κάτω από 20 Ah. Συνήθως είναι οικιακής χρήσης.
Οι μπαταρίες ψευδαργύρου-άνθρακα είναι οικονομικές και συνήθως χρησιμοποιούνται σε συσκευές με χαμηλές ενεργειακές απαιτήσεις, όπως τα τηλεχειριστήρια τηλεόρασης.
Οι μπαταρίες ψευδαργύρου-χλωριδίου έχουν λίγο μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από τις μπαταρίες ψευδαργύρου-άνθρακα. Χρησιμοποιούνται και αυτές σε οικιακές συσκευές.
Οι μπαταρίες ψευδαργύρου-αέρα είναι κομβιόσχημες. Αντί θετικού πόλου χρησιμοποιείται το ατμοσφαιρικό οξυγόνο, κάνοντας τις πιο φιλικές προς το περιβάλλον σε σχέση με άλλες μπαταρίες.
Οι αλκαλικές μπαταρίες μαγγανίου έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και είναι πιο φιλικές προς το περιβάλλον σε σχέση με τις μπαταρίες ψευδαργύρου-άνθρακα και ψευδαργύρου-χλωριδίου. Συνήθως χρησιμοποιούνται σε μικρές συσκευές, όπως παιχνίδια και φακούς.
Οι μπαταρίες υδραργύρου είναι κομβιόσχημες, περιέχουν οξείδιο του υδραργύρου, και χρησιμοποιούνται κυρίως σε ιατρικές συσκευές, όπως ακουστικά βαρηκοΐας. Δυστυχώς ο υδράργυρος που περιέχουν είναι επικίνδυνος για το περιβάλλον.
Οι μπαταρίες αργύρου συνήθως είναι κομβιόσχημες, περιέχουν οξείδιο του αργύρου, και χρησιμοποιούνται κυρίως σε ρολόγια.
Δευτερογενείς Μπαταρίες
Οι δευτερογενείς μπαταρίες επαναφορτίζονται ηλεκτρικά και χρησιμοποιούνται σχεδόν παντού.
Η ανακάλυψή των μπαταριών μολύβδου-οξέος έφερε την επανάσταση στην αυτοκινητοβιομηχανία, αφού οι περισσότερες μπαταρίες αυτοκινήτων ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Δυστυχώς ο μόλυβδος είναι και αυτός επικίνδυνος για το περιβάλλον, γι'αυτό γίνεται ήδη προσπάθεια να γίνει μετάβαση σε άλλες τεχνολογίες.
Οι μπαταρίες ιόντων λιθίου έχουν μεγάλη διάρκεια ζωής και χρησιμοποιούνται ευρέως σε φωτογραφικό εξοπλισμό, υπολογιστές, και κινητά τηλέφωνα.
Οι μπαταρίες νικελίου-καδμίου συνήθως χρησιμοποιούνται σε ηλεκτρικά εργαλεία, φορητά τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές, παιχνίδια, κλπ., με διάρκεια ζωής 4-5 χρόνια. Δυστυχώς το κάδμιο είναι βλαβερό για το περιβάλλον. Έτσι γίνονται προσπάθειες να απομακρυνθεί αυτό το είδος μπαταρίας από την αγορά.
Οι μπαταρίες νικελίου-μετάλλου υδριδίου είναι πιο φιλικές στο περιβάλλον από τις νικελίου-καδμίου. Χρησιμοποιούνται σε υβριδικά οχήματα, ξυριστικές μηχανές, οδοντόβουρτσες, φωτογραφικές μηχανές, τηλέφωνα, και ιατρικές συσκευές.